Monkey eats banana

Vanmorgen was het alweer vroeg ochtend (helaas). Ik was eerst even niet lekker en was bang dat ik me weer zo zou gaan voelen als gisteren. Gelukkig was dit tijdens het ontbijt over en heb ik kunnen genieten van mijn lekkere pannenkoek met banaan en chocola J. Oh en van mijn thee! Ik drink hier elke ochtend (hete) thee. Dat klinkt gek, zo in die hitte, maar het is best oké.

Alina had voor vandaag een andere fiets gekregen en ze was er heel blij mee. Ze vertelde dat ze er sneller door kon fietsen :P. Maar ach, die middag zou ze haar oude fiets weer terugkrijgen…

Toen we aankwamen op het project, zagen we een andere vrijwilliger met een ijskoffie lopen. Deze kun je krijgen bij het restaurant waar we ook lunchen en één blik zei genoeg: wij wilden er ook een! Slurpend zijn we onze dag begonnen. Ik kreeg die van mij niet helemaal op, dus ik mocht hem in de koelkast zetten voor tijdens de lunch. We hebben nog een kaart geschreven voor een vrijwilligster die weggaat. Toen ze plots voorbijkwam griste ik de papiertjes bij elkaar en hing een verhaal op over een aap, die ik in mijn les zou gaan tekenen. (hoera voor snel denken!)

Eenmaal in het klaslokaal bleken er maar drie leerlingen te zijn. Er was op een staatsschool waar veel leerlingen heengaan (naast de school van Grace House) een feestje (i.v.m. Khmer New Year) en alle andere leerlingen waren daarnaartoe. De eerste les mochten ze naar het computerlokaal/hok. Daar konden ze lessen volgen en spelletjes spelen, die te maken hebben met typen.

De tweede les zou mijn les zijn. Aangezien er maar drie leerlingen waren, besloot ik het anders te doen. Ik had een grote aap op het bord getekend en heb de leerlingen verteld waarom (Year of the Monkey). Daarna mochten ze puzzels maken. Het is me opgevallen dat ze dit echt heel moeilijk vonden! Ze hadden veel tijd en moeite nodig om een puzzel van 24 stukjes in elkaar te zetten…

Tijdens de les heb ik weer wat Khmer geleerd. De leerlingen vonden de aap zo leuk, dat ze me hebben geleerd hoe ik “aap eet banaan” zeg, namelijk “swa njam chó” (fonetisch).

Tijdens de lunch heb ik een keer geen curry gegeten, maar groente met vlees (zonder botten). Het was best lekker. Plots kwam een vrouw die daar werkt op ons af en hield een potje onder mijn neus. “Taste it, taste it!” was het enige wat uit haar mond kwam. Toen we vroegen wat het was, zei ze “mango”, maar één ding was zeker: het was geen mango! Uiteindelijk heb ik maar een héél klein beetje geprobeerd en het was echt extreem pittig! Het smaakte daarnaast naar vis, maar het was op zich niet vies. Toen ze vroeg of ik het lekker vond zei ik dat ik het pittige lekker vond. Ik had haar volgende actie niet verwacht: ze keerde het halve potje om in een zakje en gaf het aan mij, zomaar! Het was wel heel aardig, maar wat moest ik hiermee? Ik heb het toch maar aangenomen, anders is het onbeleefd.

Na de lunch hebben Alina en ik bij een bakker in de village lokale koeken gekocht. Ze lijken een beetje op zoete eierkoeken en ze zijn echt lekker! Zeker voor herhaling vatbaar, vooral omdat ze echt goedkoop zijn!

De middagles zaten, in tegenstelling tot de ochtendles, BOMVOL! Naast de middagleerlingen hadden sommige ochtendleerlingen namelijk ook besloten om in de middag te komen. De kinderen pasten amper in het computerlokaal en moesten computers delen. Ik besloot de zojuist gekregen specerijenmix aan mijn Khmer teacher te geven. Ze was hier erg blij mee. Wat bleek? Een heleboel vrouwen (inclusief zijzelf) vinden het heerlijk om het mengsel op groene mango (ja ja vandaar dat dei vrouw mango bleef roepen) te smeren. Het zou een goede combinatie zijn. Ik zal het zien, want ze heeft beloofd morgen een groene mango mee te nemen!

In de middag heb ik (in een overvolle klas) mijn les gegeven. Het ging best goed en toen ik vertelde over de aap, hebben we met z’n allen apen nagedaan. Dit vonden ze erg leuk. Een andere traditie is het komen en gaan van een Theveda. Dit is een soort engel. Ik heb hier iets over verteld en de kinderen mochten een Theveda tekenen, zoals zij dachten dat het eruit zou zien.  Ik ontdekte dat leerlingen die klaar waren mijn aap probeerden na te tekenen, dit was zo schattig!

Na de middagles en de namiddagles was het tijd om weer naar huis te gaan. Onderweg zijn we (zoals altijd, bij dezelfde als altijd) gestopt voor shakes. Ik koos vandaag voor een avocado-shake. Nou… dat doe ik dus nooit meer! Het is dat ik live gezien heb dat er een (mega)avocado in is gestopt, want het smaakte naar niks! Niet voor herhaling vatbaar…

Eenmaal thuis ben ik (jullie raden het al) gaan zwemmen. Deze keer ging Annelot mee en het was heel gezellig. J Na het zwemmen zijn we, samen met Alina uiteten gegaan. Lekker in de tuktuk deze keer. Het was heel gezellig J.

Toen we op de terugweg richting een tuktuk liepen, werden we tegengehouden door een jongen die ons wiet wilde verkopen. We konden gewone wiet kopen, of komen eten bij het restaurant. Heb ik al verteld over de “happy pizza”?? Dit blijkt dus een pizza te zijn met wiet erop haha! Na heel veel afwijzingen zijn we naar een tuktuk gelopen. Zelfs in de tuktuk probeerde hij ons nog over te halen. Gelukkig reed de tuktukdriver weg.

Eenmaal thuis ben ik even naar de openbare ruimte gegaan, om even te zitten. Daarna ben ik naar mijn kamer gegaan.  Jammer genoeg denk ik dat Gekkie (mijn gekko) me verlaten heeft… Ik heb hem de laatste paar dagen niet meer kunnen spotten of horen.. Ik denk dat de schoonmakers hem hebben weggejaagd..

Na te hebben geFaceTimed met Levi en een kort filmpje te hebben gemaakt (hij staat op Facebook, hij wilde hem hier niet laden) ben ik mijn lesplan voor morgen gemaakt en heb ik een aap geschetst, waar ik uiteindelijk een kleurplaat van wil maken voor art donderdag.

Oef, alweer veel te veel geschreven! Gelukkig heb ik ook niet veel meer om te vertellen :P. Ik ga maar eens slapen! Welterusten xx