Surprise!

Verrassing! Ik ben er nog! Als in, ik heb nog internet! Hoe kan dit? Lees maar ;)
Vandaag was een laaaaannnggge dag en hij begon al heel vroeg. Mijn wekker ging vanmorgen/vannacht om 04:50... Ja ja, echt waar zo vroeg. Waarom? We zouden om 05:30 opgehaald worden om te vertrekken naar het eiland. Aangezien ik nog een paar dingetjes moest doen (zoals klamboe inrollen en in mijn tas proppen), stonden de wekkers al zo vroeg.
Zo gezegd, zo gedaan. Wij zaten om 05:30 klaar. Achteraf bleek dat dit ook wel wat later had gekund, want we werden om 05:55 opgehaald. Het was allemaal een beetje verwarrend, omdat de man helemaal niet wist met hoeveel we waren (hij dacht drie). Uiteindelijk heeft hij ons toch meegenomen en heeft onderweg nog wat anderen opgepikt. Daarna bracht hij ons naar "onze" bus. We zijn ingestapt en de bus is gaan rijden. Dit was echt een stomme fout, want blijkbaar had de man ons de verkeerde bus ingestuurd...  Gelukkig ging deze ook naar Phnom Penh, waar we over moesten stappen. Onderweg kwamen we erachter dat de buschauffeur het niet zo nauw nam met "maar twee keer stoppen". We zijn namelijk om de haverklap gestopt om random mensen binnen te laten. We zijn zelfs een keer (5 minuten na vertrek na de eerste stop) gestopt, zodat een vrouw haar groenten kon kopen! De bus zelf was op wel chill, op het feit na dat er de hele tijd Khmer muziek wordt gedraaid. Soms lijken de liedjes serieus zo wel op elkaar dat het net lijkt of je naar een liedje luistert dat een uur duurt ipv naar 10 nummers. 
Dat de buschauffeur zijn tijd nam was duidelijk.. We werden aan alle kanten ingehaald door andere bussen. De scooters daarentegen gingen wat minder snel dan onze bus, waardoor onze buschauffeur voor iedere scooter ging toeteren.. Het komt erop neer dat we de toeter ongeveer iedere 10 seconden hoorden en dat voor 6 uur lang...
De locale mensen zijn niet altijd gastvriendelijk voor toeristen, zelfs niet bij de stop. Ze vragen je met een ijzeren gezicht een veel te hoge prijs voor drinken, terwijl de man voor je veel minder hoeft te betalen. Ik vind dat niet zo eerlijk, maar ja, ik weet dat het altijd gebeurt.
Na 6 lange uren (waarschijnlijk waren het er eerder 7), waarvan ik een deel slapend heb doorgebracht, kwamen we aan in Phnom Penh.
Wat een vreselijke stad! We hebben alleen het busstation gezien en de omgeving ervan, maar het was geen goede eerste indruk. De mannen zijn heel opdringerig, de winkeliers (van de supermarkt) zijn heel onvriendelijk en de stad is gewoon heel erg vies. Nadat we geld gepind hadden en een rondje gelopen hadden, settelden we ons bij het busstation. We zaten nog niet, of er stond al een hele groep bedelende meisjes om ons heen. We hebben ze afgewezen, terwijl we onze spullen nauwlettend in de gaten hielden. Natuurlijk is het zielig, maar geld geven heeft juist een averechts effect.
Om 14:45 vertrokken we met onze bus naar Kep, waar we de boot konden pakken naar Koh Tonsay. Er werd ons verteld dat de reis 3 uur zou gaan duren. 
Ons vertrekpunt was midden in de stad, dus we moesten eerst de stad nog uit. Ik ben hier weer in slaap gevallen, maar toen ik wakker werd stonden we vast.. Op hetzelfde punt als toen ik in slaap viel, maar dan bijna een uur later.. Uiteindelijk hebben we om 16:55 de stad verlaten.. Die drie uur reizen konden we dus wel vergeten, net zoals het halen van de laatste boot.
Ook in deze bus werd er alleen Khmer muziek gedraaid en uiteindelijk word je daar helemaal gek van! De clips die erbij horen zijn allemaal super dramatisch en in iedere clip wordt er wel gehuild.. Super raar. Daar zat ik dan, naast een man die constant zat te bellen en voor een meisje die de hele reis over haar nek bleef gaan.. Goede reis :S.
Ik heb vandaag iets vaker zien gebeuren waar wij (Nederlanders) heel boos van worden. Cambodjanen dringen namelijk de hele tijd voor. Sta je tijdens de stop netjes te wachten voor de wc, gaat er ineens iemand pal voor je staan, om vervolgens supersnel het (smerige) hokje in te duiken.. Dit is me een aantal keer overkomen en ik vind het echt niet netjes!
Uiteindelijk zijn we na 15(!) uur reizen aangekomen in Kep. Hier moesten we op zoek naar een guesthouse om te overnachten. Dit bleek makkelijker dan verwacht, we konden terecht hij de eerste aan wie we het vroegen!
Na het verdelen van de kamers en het ophangen van de muggennetten + een hele snelle douch konden we eindelijk gaan eten! We hebben bij het guesthouse zelf gegeten en het was best wel lekker :).
We hebben meteen onze tickets voor de boot gekocht morgen, dus we moeten weer vroeg op! Het wordt daarom hoog tijd om welterusten te zeggen! Rn ook meteen echt gedag, want kirgen vertel ik echt naar het eiland :p! Welterusten xx